EV’s hebben toegang tot oplaadpunten nodig, maar het type en de locatie van de opladers zijn niet uitsluitend de keuze van EV-bezitters. Technologische veranderingen, overheidsbeleid, stadsplanning en energiebedrijven spelen allemaal een rol in de EV-laadinfrastructuur. De locatie, distributie en soorten uitrusting voor de levering van elektrische voertuigen (EVSE) zijn afhankelijk van de EV-voorraden, reispatronen, transportmodi en verstedelijkingstrends.
Deze en andere factoren variëren per regio en tijd.
• Thuisladen is het gemakkelijkst beschikbaar voor EV-bezitters die in een vrijstaande of halfvrijstaande woning wonen, of met toegang tot een garage of parkeerstructuur.
• Werkplekken kunnen gedeeltelijk tegemoetkomen aan de vraag naar EV-laden. De beschikbaarheid ervan hangt af van een combinatie van werkgeversinitiatieven en regionaal of nationaal beleid.
• Publiek toegankelijke laders zijn nodig waar opladen thuis en op de werkplek niet beschikbaar is of onvoldoende is om aan de behoeften te voldoen (zoals bij langeafstandsreizen). De verdeling tussen snelle en langzame oplaadpunten wordt bepaald door een verscheidenheid aan factoren die onderling samenhangen en dynamisch zijn, zoals laadgedrag, batterijcapaciteit, bevolkings- en woningdichtheid, en nationaal en lokaal overheidsbeleid.
De aannames en inputs die zijn gebruikt om de EVSE-projecties in deze vooruitzichten te ontwikkelen, volgen drie belangrijke maatstaven die variëren per regio en scenario: EVSE-tot-EV-ratio voor elk EVSE-type; typespecifieke EVSE-laadtarieven; en aandeel van het totale aantal laadsessies per EVSE-type (gebruik).
EVSE-classificaties zijn gebaseerd op toegang (openbaar toegankelijk of privé) en laadvermogen. Voor LDV's worden drie typen overwogen: langzaam privé (thuis of werk), langzaam openbaar en snel/ultrasnel openbaar.
Particuliere opladers
Het geschatte aantal particuliere LDV-laders in 2020 bedraagt 9,5 miljoen, waarvan 7 miljoen bij woningen en de rest op werkplekken. Dit vertegenwoordigt 40 gigawatt (GW) geïnstalleerd vermogen in woningen en ruim 15 GW geïnstalleerd vermogen op werkplekken.
Particuliere opladers voor elektrische LDV's stijgen tot 105 miljoen in 2030 in het Stated Policies Scenario, met 80 miljoen opladers bij woningen en 25 miljoen op de werkplek. Dit is goed voor een totaal geïnstalleerd laadvermogen van 670 GW en levert in 2030 235 terawattuur (TWh) elektriciteit op.
In het Duurzame Ontwikkelingsscenario bedraagt het aantal thuisladers ruim 140 miljoen (80% hoger dan in het Stated Policies Scenario) en het aantal op de werkplek bijna 50 miljoen in 2030. Gecombineerd bedraagt het geïnstalleerde vermogen 1,2 TW, ruim 80% hoger dan in het State Policies Scenario, en levert 400 TWh elektriciteit in 2030.
Particuliere laders zijn in beide scenario's goed voor 90% van alle laders in 2030, maar slechts voor 70% van de geïnstalleerde capaciteit vanwege het lagere vermogen (of laadsnelheid) vergeleken met snelladers. Particuliere laders voorzien in beide scenario’s in ongeveer 70% van de energievraaghet lagere vermogen.
Openbaar toegankelijke opladers
Volgens het Stated Policy Scenario zijn er in 2030 14 miljoen langzame openbare laders en 2,3 miljoen openbare snelladers. Dit is goed voor 100 GW aan publieke geïnstalleerde capaciteit voor langzaam opladen en ruim 205 GW aan publieke, snel geïnstalleerde capaciteit. Publiek toegankelijke laders leveren in 2030 95 TWh elektriciteit. In het Duurzame Ontwikkelingsscenario zijn er tegen 2030 ruim 20 miljoen openbare langzaamladers en bijna 4 miljoen openbare snelladers geïnstalleerd, wat overeenkomt met een geïnstalleerd vermogen van respectievelijk 150 GW en 360 GW. Deze leveren in 2030 155 TWh elektriciteit op.
Posttijd: 05 mei 2021